Η Κυβέρνηση των Εργατών και των Αγροτών, υποστηριζόμενη από τους επιτρόπους των Σοβιέτ των Εργατών, των Στρατιωτών και των Αγροτών, ανακοινώνει στην εργατική τάξη της Ρωσίας και στους φτωχούς της πόλης και της υπαίθρου, πως θα προετοιμάσει άμεσα διατάγματα σχετικά με την κοινωνική ασφάλεια, σύμφωνα με τα αιτήματα και τις ιδέες των εργατών.
Ασφάλεια για όλους τους μισθωτούς χωρίς εξαιρέσεις, καθώς και για τους φτωχούς της πόλης και της υπαίθρου.
Ασφάλεια για την κάλυψη όλων των μορφών αναπηρείας/ανικανότητας/ιδιαιτερότητας, όπως ασθένεια, τραυματισμός, χρονιότητα, τρίτη ηλικία, μητρότητα, χηρεία, απορφανισμός ή ανεργία.
Το πλήρες κόστος της ασφάλισης θα βαρύνει τον εργοδότη.
Πλήρης αποζημίωση σε περίπτωση ανικανότητας/αναπηρίας ή ανεργίας.
Οι ασφαλισμένοι θα έχουν τον πλήρη έλεγχο των ασφαλιστικών οργανισμών.
Στο όνομα της Κυβέρνησης της Ρωσικής Δημοκρατίας,
Α. Σλιάπνικοφ
Λαϊκός Επίτροπος (Υπουργός) Εργασίας
13 Νοέμβρη 1917»
Όπως δήλωσε ο τραπεζίτης Petr Aven, «Για να γίνουμε εκατομμυριούχοι στη χώρα μας, δεν είναι καθόλου απαραίτητο να έχουμε εξειδικευμένες γνώσεις. Συχνά αρκεί να υπάρχει ενεργή υποστήριξη στην κυβέρνηση, στο κοινοβούλιο, στις τοπικές δομές εξουσίας και στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου. Μια ωραία μέρα, η ασήμαντη εταιρεία σας είναι εξουσιοδοτημένη, για παράδειγμα, να κάνει επιχειρήσεις με κονδύλια του προϋπολογισμού. Με άλλα λόγια, διορίζεται κάποιος εκατομμυριούχος».
Σύμφωνα και με το άρθρο της Le Monde diplomatique, λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας ως πρόεδρος το 2000, ο Πούτιν προήδρευσε μιας άνευ προηγουμένου άνθησής τους, με τους δισεκατομμυριούχους να πολλαπλασιάζονται.
Αυτό που άλλαξε με τον Πούτιν σε σύγκριση με τον προκάτοχό του δεν ήταν η δυνατότητα προσωπικού πλουτισμού, αλλά τα πρόσωπα εκείνων που επωφελήθηκαν και η σχέση τους με το κράτος. Οι ολιγάρχες της εποχής του Γέλτσιν ήταν κυρίως εκτός του κρατικού μηχανισμού, οι οποίοι εκμεταλλεύονταν τα συμπτώματα της δυσλειτουργίας του, τα χρόνια του Πούτιν όμως ήταν «εσωτερικοί», άνθρωποι κοντά στο Κρεμλίνο, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν κρατική εξουσία για να αποκτήσουν τον έλεγχο των περιουσιακών της στοιχείων.
There is little significance to the memorable and dramatic passage in Churchill’s autobiography recalling how he and Stalin divided Eastern Europe … Stalin’s “tick,” translated into real words, indicated nothing whatsoever. The very next day Churchill sent Stalin a draft of the discussion, and the Russian carefully struck out phrases implying the creation of spheres of influence, a fact Churchill excluded from his memoirs. Eden assiduously avoided the term, and considered the understanding merely as a practical agreement on how problems would be worked out in each country, and the very next day he and Molotov modified the percentages in a manner which Eden assumed was general rather than precise.[8]
Geoffrey Roberts says similarly of the agreement: “It’s a good story but, like so many of Churchill’s tales, the lily was somewhat gilded.”[9]
Henry Butterfield Ryan states, however, that “Eden and Molotov haggled over these quantities as though they were bargaining over a rug in a bazaar, with Molotov trying, eventually successfully, to trim Britain’s figures.”[2]
Stalin did keep to his promise about Greece, but did not keep his promise for Romania, Bulgaria, and Hungary, which became one-party communist states with no British influence. Yugoslavia became a non-aligned communist state with very limited Soviet or British influence. Britain supported the Greek government forces in the civil war but the Soviet Union did not assist the communist guerrillas.[10]
A draft of the agreement, which was yet to be made in 1944, appeared under strange circumstances when it was supposedly intercepted in 1943 and fell into the hands of Spanish dictator Francisco Franco’s secret service. This was mentioned by General Jordana, in a famous speech he gave in April 1943 in Barcelona.[11]
By ΘΠ|Also posted in Ιστορια (μετα τον 2οΠΠ εως το 2010)|Comments Off on 148a. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΤΑΣΚΕΝΔΗΣ & Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ: Greeks of Tashkent, Tashkent – YouTube
By ΘΠ|Also posted in Ιστορια (μετα τον 2οΠΠ εως το 2010)|Comments Off on Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες στην Τασκένδη 1950 1960 Video Dailymotion – YouTube
Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε από την εταιρεία Gallup σε 11 χώρες του πρώην Σοβιετικού μπλοκ και στοιχεία της δημοσίευσε το RT. Το ερώτημα ήταν κατά πόσο η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ωφέλησε ή έβλαψε τη χώρα. Συνολικά, τα στατιστικά στοιχεία αποκάλυψαν πως το 51% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η διάλυση έβλαψε τα εθνικά συμφέροντα της χώρας τους, ενώ μόλις το 24% τάχθηκε υπέρ.
Αναλυτικότερα, στην ερώτηση αν η διάλυση της ΕΣΣΔ έβλαψε τη χώρα, η πλειοψηφία στο Καζακστάν, το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενστάν απαντούν πως βλέπουν οφέλη παρά ζημία στη διάλυση. Αντίθετα οι πολίτες της Αρμενίας, του Κιργιστάν, της Ουκρανίας, της Ρωσίας και του Τατζικιστάν, απάντησαν πως βλέπουν αρνητικά τη διάλυση, σε ποσοστά 66%, 61%, 56%, 55% και 52%. Υψηλότερα είναι τα ποσοστά όσων θεωρούν πως ήταν καλύτερα με την ΕΣΣΔ και στην Μολδαβία, αλλά και της Λευκορωσίας. Διχασμένοι εμφανίζονται οι πολίτες της Γεωργίας,
Τον Ιούνιο του 1941, η ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στη Σοβιετική Ένωση. Τότε, 2.000 Ρωσίδες αποφάσισαν ότι δεν πρόκειται να αφήσουν κάτι τέτοιο να συμβεί. Στρατολογήθηκαν ως ελεύθεροι σκοπευτές στον Κόκκινο στρατό.
Η καλλιτέχνης Όλγα Σιρνίνα ξαναλέει τις ιστορίες τους δημιουργώντας από μια σειρά έγχρωμων πια φωτογραφιών μέσα από ψηφιακή επεξεργασία.
Οι γυναίκες σκοπευτές που μπήκαν στις πρώτες γραμμές του Β’ Παγκοσμίου πολέμου έγιναν ο φόβος και ο τρόμος για τους Γερμανούς στρατιώτες.
Η πιο γνωστή υπήρξε η Λουντμίλα Παβλιτσένκο, η επονομαζόμενη «Κυρία του Θανάτου». Εκτέλεσε πάνω από 300 Ναζί, ενώ εκείνη είχε μόνο ελαφριούς τραυματισμούς κατά τα χρόνια που πολέμησε.
The new Brics development bank formally launched in Shanghai on Tuesday, with representatives from Brazil, Russia, India, China and South Africa envisioning a nimbler, more responsive alternative to institutions such as the World Bank.
The inauguration of the lender, officially called the New Development Bank, comes less than a month after the launch of the China-led Asia Infrastructure Development Bank, which similarly aims to create a parallel global investment institution in which developing countries have greater influence.
Θα πάθετε πλάκα με το πως ο Πούτιν διαπραγματεύεται με τους Ρώσους βιομήχανους…Τους βάζει χέρι και αυτοί κάθονται σαν μαθητούδια που τους τσάκωσε ο δάσκαλος μετά από κάποια σκανταλιά…
By ΘΠ|Comments Off on Ο Πούτιν βάζει σε τάξη τους βιομήχανους της χώρας του! – YouTube
Ο ανακριτής τονίζει, ακόμα, πως όπως προκύπτει από τα δημοσιευθέντα στον ιστότοπο WikiLeaks τηλεγραφήματα της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα και τις καταθέσεις των εξετασθέντων μαρτύρων, «το πολιτικό περιβάλλον που άρχισε να διαμορφώνεται στις ελληνορωσικές σχέσεις προκάλεσε “προβληματισμούς” στην κυβέρνηση των ΗΠΑ που δεν μπορούσε να εκτιμήσει εάν οι ανωτέρω ενέργειες συνιστούσαν στρατηγική μεταστροφή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ή όχι».Η «ασημένια δραχμή» Ο κ. Φούκας αναφέρεται εκτενώς και στον Αλέξανδρο-Γεώργιο Ρόντο (πρώην στενός συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου και υπόδικος για την υπόθεση παράνομων κονδυλίων σε ΜΚΟ), στην άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του οποίου προχώρησε. Ο κ. Ρόντος εμφανίζεται να έχει συνομιλίες με σύμβουλο του προέδρου του Μεξικού για την εισαγωγή εθνικού νομίσματος με την ονομασία «ασημένια δραχμή», όπως αποκάλυψε η «δημοκρατία» το καλοκαίρι του 2015, ενώ συνομιλούσε και με πρόσωπο το οποίο διατέλεσε μέλος της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές του 2009 και δεν κατονομάζεται.Πλέον, το ανακριτικό πόρισμα και η δικογραφία της υπόθεσης βρίσκονται στα χέρια εισαγγελέα Εφετών, ο οποίος αναμένεται να υποβάλει την πρότασή του ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών της Αθήνας. Για την υπόθεση των υποκλοπών κατηγορούμενος είναι ο Γουίλιαμ Μπέιζιλ (William Basil), πράκτορας της CIA, ο οποίος από τον Φεβρουάριο του 2015 καταζητείται από τις ελληνικές δικαστικές Αρχές, ενώ διώξεις έχουν ασκηθεί επίσης εις βάρος δύο υπαλλήλων της ΕΥΠ και του πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη.
Την ίδια στιγμή το ΝΑΤΟ, αντί να βοηθάει τους πρόσφυγες που εγκαταλείπουν μαζικά την περιοχή, προγραμματίζει μία σύγκρουση με τη Ρωσία στη Μεσόγειο – όπως τουλάχιστον συμπεραίνεται από τις ασκήσεις, στις οποίες συμμετέχουν 26.000 καλά εκπαιδευμένοι στρατιώτες, «προσομοιάζοντας» τη διεξαγωγή πολέμου εναντίον της Ρωσίας, η οποία αύξησε ακόμη μία φορά τα εξοπλιστικά της προγράμματα κατά περίπου 40%.Περαιτέρω, η παγκόσμια αγορά πολεμικού εξοπλισμού έχει φτάσει πλέον στα 70 δις $ το 2015, έχοντας αυξηθεί κατά 13,4% σε σχέση με το 2014 – με τη Ρωσία να ευρίσκεται σταθερά τη δεύτερη θέση, μετά τις Η.Π.Α., όσον αφορά τις εξαγωγές όπλων, καθώς επίσης με τη Γερμανία πλέον (2014) στην τρίτη, έχοντας ξεπεράσει την Κίνα.Η αιτία της ανόδου φαίνεται να είναι ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή, καθώς επίσης η τεταμένη κατάσταση στην Ανατολική και Νότια Ασία – ενώ στο γράφημα που ακολουθεί φαίνονται οι εξαγωγές όπλων της Γερμανίας το 2013, στους δέκα κορυφαίους πελάτες της, οι οποίες συμβάλλουν αρκετά στο ΑΕΠ της.
If we look closely at the «Joint Statement of the Russian Federation and the People’s Republic of China on a new stage in full-scale partnership and strategic relations» adopted by the Heads of State, it is not difficult to see that the document contains a number of elements similar to an agreement creating a military and political alliance, but without final legal implementation. After all, if the implementation procedure maybe needed to be done in a very short time, it is much more difficult to agree on the principles. A kind of standby agreement is always ready to go, however. Russia and China have called it a «new type» of interstate relations, emphasizing that «the outcome of a comprehensive and equal partnership of trust and strategic cooperation at a much higher level will be a key factor in ensuring the vital interests of both countries in the 21st century, and the creation of a just, harmonious and secure world order.» And this will now have to be taken into account by everybody. The Joint Statement outlines the general philosophy of both countries’ attitudes toward the global problems of our time, pointing to the fundamentally sound and organic, rather than opportunistic, nature of their partnership. It says, for example, that «both countries will continue to give each other strong support on issues related to such core interests as sovereignty, territorial integrity and security. They will oppose any attempts and methods of intervention in internal affairs, and support strict adherence to the fundamental provisions of international law enshrined in the UN Charter, unconditional respect for the rights of their partner to independently choose their own development path, and the right to preserve and defend their own cultural, historical, ethical and moral values.» And this is a sadly average liberal model that is by no means universally imposed by the West.
Περίπου 400 μισθοφόροι της εταιρείας πολέμου Blackwater φέρονται να δρουν στην Ουκρανία, στο πλευρό των στρατιωτών που διεξάγουν επιχειρήσεις εναντίον των φιλορώσων αυτονομιστών στις ανατολικές επαρχίες, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Bild am Sonntag.
Συνοπτικά, από όλα τα στοιχεία προκύπτει ότι ο Δεξιός Τομέας και το Soboda δεν είναι απλώς ακροδεξιές αλλά φασιστικές οργανώσεις, και μάλιστα χρηματοδοτήθηκαν αλλά και εφοδιάστηκαν με στρατηγική από το εξωτερικό και κυρίως από τις ΗΠΑ . Το τελευταίο φάνηκε ιδιαίτερα στη χρήση τακτικών έξυπνης δύναμης (smart power), δηλαδή στη χρήση (ίδιας) βίας από τη μια μεριά και προπαγανδιστικής αξιοποίησης της βίας (της κυβέρνησης ή της αποδιδόμενης σε αυτήν) από την άλλη, δια των ΜΜΕ. Αν και αποτελεί άλλη παράμετρο του ζητήματος σχετικά με το φασισμό, πρέπει να προστεθεί ότι όπως και σε άλλες χώρες, λ.χ. την Ελλάδα, οι σύγχρονοι αυτοί φασίστες είναι υπέρμαχοι και όχι πολέμιοι της ελεύθερης αγοράς, εξ ου και ο προσανατολισμός τους προς την γερμανοκρατούμενη, νεοφιλελεύθερη ΕΕ. Με άλλα λόγια αυτό που προσπαθούν οι ακροδεξιοί που έχουν καταλάβει την εξουσία, είναι να χτίσουν στην Ουκρανία είναι μια νέα Χιλή. Δηλαδή να ασκήσουν μια άκρως αυταρχική ή και φασιστική διακυβέρνηση στο πολιτικό επίπεδο και νεοφιλελεύθερη στο οικονομικό.
In 1767 Catherine the Great embarked on a long inspection tour in Tauris which lasted from January to July. Invited to the tour were the diplomatic delegates of England, France and Austria, Stanisław Poniatowski, king of Poland, and Austria’s emperor Josef II. The tour was aiming to show the economic and military abilities of the New Russia and the newly acquired territory. For the occasion Grigory Potemkin, one of the Russia’s highest officials and Catherine’s favourite, was inspired the formation of a military unit of women as a re-enactment of the mythic Amazons who used to fight in the Russian plains led by a queen. Under the orders of the commander K.G. Zaponis and his friend Pavlos Sarantis (Sarantov) some one hundred wives and daughters of the Greek soldiers were enlisted and formed an “Amazons battalion” headed by Eleni Ivanovna Sarantova, the wife of the Greek Ioannis Sarantis. The latter was Potemkin’s friend and later was appointed councillor in Crimea’s Court. The women followed an intensive military training in riding, swordplay and firing guns.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Κομερσάντ το πρόγραμμα της ρωσικής κυβέρνησης για την «εθνικοποίηση της ελίτ» ξεκίνησε τον περασμένο Οκτώβριο. Το πρόγραμμα αυτό αν και υποτίθεται πως εστιάζει στην προσπάθεια αλλαγής της νοοτροπίας των πλούσιων Ρώσων, θεωρείται πως στοχεύει εναντίον της επιρροής των ξένων κυβερνήσεων οι οποίες κατηγορούνται απο το Κρεμλίνο ως υπεύθυνες για υποκίνηση των μαζικών διαδηλώσεων του προηγούμενου χρόνου όπως αναφέρει ανώνυμη πηγή.
Υποθέσεις Εργασίας: Αρχείο Αποδελτίωσης 